کود NPK+AA مایع
کود بُر مایع از کودهای ترکیبی بوده که محتوی عنصر بُر یا بور یکی از عناصر ضروری ریزمغذی به همراه عنصر نیتروژن بوده است که در تشکیل و ترمیم بافتهای آوندی نقش مهمی دارد. همچنین در متابولیسم قند، متابولیسم اسید نوکلئیک و در تقسیم سلولی بافتهای مریستمی موثر است. بُر تنها شبهفلز در بین عناصر کممصرف است که میزان آن در خاکها بسیار ناچیز است؛ با توجه به آستانه رسیدن به شرایط بیشبود و ایجاد سمیت در مورد بُر، این کود دارای مقادیر متعادل از این عنصر می باشد.
تجزیه ضمانت شده : (w/w)
نیتروژن کل ۵٪ - بور محلول ۶۰۰ ppm
شماره ثبت ماده کودی :
۴۹۰۷۹
سپهر ۱
محلول پاشی و کودآبیاری
۲-۳ لیتر در ۱۰۰۰ لیتر آب
۴-۸ لیتر در هکتار
در تمام دوره رشد گیاه
عنصر بور مؤثر در تقسیم سلولی در بافت های مریستمی گیاهان بوده و در تشکیل جوانه های برگ ، گل و جوانه زدن گرده ها موثر می باشد. این عنصر کلیدی در متابولیسم قند، متابولیسم اسید نوکلئیک و مواد هیدروکربنه و انتقال آن نقش داشته و موثر در انتقال کلسیم در گیاه و تنظیم مقدار آب و هدایت آن در سلول است عنصر بُر عنصری مهم در تشکیل و ترمیم بافت های آوندی نیز می باشد. عنصر بُر در مقدار DNA و همچنین بر سنتز آن تأثیر داشته و مقادیر RNA را نیز در شرایط کمبود بشدت کاهش می دهد. بر اساس تحقیقات به عمل آمده گیاهان از لحاظ نیاز به بور، به سه دسته کم نیاز، میان نیاز و پر نیاز تقسیم بندی می شوند که بر اساس منطقه ، شرایط خاکی و میزان کمبود بستگی خواهد داشت.
کمبود بوردر گیاهان بعلت عدم پویایی این عنصر، منجر به بروز علائم کمبود ابتدا در برگ های جوان و سرشاخه ها می شود. توقف رشد جوانه انتهایی، سیاه شدن جوانه های رویشی و بافتهای مریستمی از عوارض این کمبود می باشد. همچنین تشکیل بافتهای قهوه ای یا چوب پنبه ای و پوسیدگی داخل غده ها و بدشکلی و شکنندگی دمبرگ ها ، رگبرگ میانی و (شکاف دمبرگ در چغندرقند) نیز بدلیل کمبود بر میباشد. کمبود عنصر بور باعث توقف رشد و خشکیدگی سرشاخهها و ریشهها می شود. برگ ها کلفت و شکننده شده و گل دهی به میزان قابل توجهی کاهش یافته و تبدیل گل به میوه کم می شود.
در نتیجه شاخص ترین نشانه کمبود بور شامل توقف در رشد جوانه های انتهایی، بد شکلی میوه و پیچ خوردن برگها است.
پیشنهادهای بیشتر